شهید علی اکبر حبیب پور در شب شام غریبان 1346 چشم به جهان فانی گشود و به همین
دلیل نام
وی را علی اکبر نهادند تا جان نثار راه حسین(ع) شود.به علت تربیت
اسلامی در خانه از کودکی
سرشت و طبع اسلامی یافت.تا نمازش را نمی خواد به
مدرسه نمی رفت.در اوجگیری انقلاب اسلامی
در کلاس پنجم تحصیل می کرد.
علی رقم سن کم در تظاهرات خیابانی شرکت میکرد،اعلامیه های امام(ره) را به خانه می آ.رد یا بین
مردم توزیع می کرد.با شروع جنگ تحمیلی اشتیاق فراوانی به حضور در جبهه داشت.بعد از اتمام
امتحانات برای آموزش نظامی عازم چالوس شد.ابتدا به جبهه مریوان اعزام شد و 5 ماه به مقابله با
دشمن پرداخت.پس از بازگشت از مریوان عزم جبهه جنوب (شوش) شد.در این مرحله مجروح گردید و
بارها از اینکه به شهادت نرسد،ابراز تاسف می کرد.او برای با سوم عازم جبهه شلمچه شد و بعد از
یک ماه حضور در منطقه «شلمچه»،در عملیات رمضان شرکت نمود و در جریان سومین پاتک دشمن
بعثی،از ناحیه سر مورد اثابت ترکش قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
او در وصیت نامه ناتمام خود می نویسد:شهادت برای هر مسلمانی سعادت است.
